ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΕΝΟΤΗΤΑΟ Στέφανος Κόκκαλης γράφει : " Ζωή ... Η μέσα μου πατρίδα " ...
Πάλι βροχή…
Πάλι αυτή η άνοιξη που επιμένει να με μελαγχολεί
Η συννεφιά εναλλάσσεται με τον ήλιο σαν να χορεύουν ένα βαλς και πότε βλέπω το ένα πρόσωπο και πότε το άλλο
Η μέρα μεγάλωσε και το απόγευμα πια έχει όλο το χρόνο να μας προειδοποιήσει για τη νύχτα που έρχεται
Πόσο άνοιξη ?
Πόσο βροχή ?
Ένας καιρός τόσο κόντρα στη Μεσογειακή μας φύση
Νιώθω σαν πουλί αποδημητικό που ήρθε η εποχή να πετάξει για την άλλη του πατρίδα
Ο τόπος μου , ο τόπος μας τελικά είναι η Ζωή
Η πατρίδα είναι το «εδώ» που είναι και το «παντού»
Το κάθε «εδώ» που λέγεται Ζωή
Τίποτα δεν είναι απέραντο και τίποτα δεν είναι σταθερό
Το μόνο μόνιμο είναι οι αισθήσεις
Το μυαλό γεννάει διαρκώς σε κάθε ηλικία , σε κάθε διάσταση
Το μυαλό μεταλλάσσεται σε ψυχή και υπάρχει για Πάντα
Η κυκλοφορία μέσα στο Άπειρο
Η απεραντοσύνη της κάθε ύπαρξης
Τόσο πολύ βροχή…
Κάθαρση
Νερό… απαραίτητο
Την ποσότητα δεν μπορούμε να την γνωρίζουμε εμείς
Ίσως να είναι το νερό που χάθηκε
Ίσως να είναι το νερό που θα ξεπλύνει το «Τώρα» μας
Όμως ,γιατί το νερό να υπάρχει με το γκρίζο ?
Τι είναι αυτό που δεν ξέρουμε ?
Νευρικότητα
Φαντασία
Αναμονή
Ελπίδα
Έχω «ξεχάσει» βασικά συναισθήματα
Νερό… στοιχείο απαραίτητο
Όπως τα δάκρυα
Πηγές του μυαλού που στέρεψαν
Καταρράκτες σε αδράνεια
Δάκρυα
Η κρυμμένη φωνή του «είναι»
Η απαίτηση στον πόνο και στην μεγάλη χαρά
Η λύση στην ανακούφιση και το βάρος στον πόνο
Εσύ κλαίς?
Γιατί «στέρεψε» η επιθυμία μας?
Γιατί «στέρεψε» η ευαισθησία μας?
Η Κλαίρη φοβήθηκε τις βροντές και ήρθε δίπλα μου
Την καθησύχασα με ένα χάδι
Της είπα πως δε συμβαίνει τίποτα
Πως την αγαπάω και όλα είναι όμορφα
Η ανάγκη μου
Η ανάγκη μας
Πάψαμε να λέμε τις ανάγκες μας ενώ το έχουμε τόσο πολύ ανάγκη
Η σιωπή παγίδευσε τα συναισθήματα μας
Η σιωπή φυλάκισε το βλέμμα στις οθόνες
Σιωπή… η ξηρασία που στέγνωσε τη διψασμένη μας ψυχή
Μετανάστες της ζωής… αυτό είμαστε
Ένα ταξίδι παντοτινό
Ατελείωτο
Ένα ρολόι χωρίς νόημα
Πόσο διαφορετικοί τελικά είναι οι συμβολισμοί όσο αλλάζει η ηλικία
Πόσο διαφορετικές είναι οι ερμηνείες
Η κάθε στιγμή κρύβει τη δική της σοφία
Η κάθε στιγμή είναι μοναδική
Όμως μη φοβάσαι
Η τουλάχιστον προσπάθησε να μη φοβάσαι
Οι στιγμές δε θα τελειώσουν ποτέ
Μπορεί και να είμαστε οι τυχεροί αυτού του σύμπαντος
Νιώθουμε τις στιγμές
Με ένα τρόπο μοναδικό
Τον δικό μας τρόπο
Και έτσι θα είναι για πάντα
Πες μου αλήθεια τι σημαίνει για σένα το «για πάντα» ?
Πετάω και θα πετάω για πάντα
Ο προορισμός μου είναι το ταξίδι
Ζω και υπάρχω μέσα από τη διαδρομή
Η απόλυτη ευτυχία της κίνησης
Η μεγαλύτερη απόδειξη της ύπαρξης μας!
Καλή εβδομάδα φίλοι μου!
Κάπως έτσι θα μας ακολουθούν οι μνήμες μας
Κάπως έτσι θα προχωράμε μια μεγάλη παρέα
Μην προσπαθήσεις να σταματήσεις το παρελθόν σου
Το μέλλον που θα καταφέρεις να αποκτήσεις θα είναι ένα ακίνητο παρόν
Πόσο «εσύ» είσαι όμως ?
|
|
|
|
Δεν βρέθηκαν σχόλια. Γίνε ο πρώτος που θα δημοσιεύσει |
