ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΕΝΟΤΗΤΑΟ Στέφανος Κόκκαλης γράφει : " Η προσωπική μας παράσταση… (ένα έργο σε πέντε πράξεις) !!
Είναι Παρασκευή βράδυ , ένα βράδυ «κάπως» όχι πως με χαλάει απλά ανατρέπει την εύθραυστη σειρά των πραγμάτων
Ακούω τα καλύτερα του Nicola Piovani και η χαρά με τη συγκίνηση μπαίνουν στο προσωπικό μου μπλέντερ για άλλη μια φορά
Είναι όμορφα να κάθεσαι στο σπίτι σου που μυρίζει μπογιά από ένα βάψιμο ημιτελές που τονίζει την ημιτελή μας κατάσταση έτσι κι αλλιώς
Κι αυτό όμως δεν είναι κακό
Θέατρο, σινεμά, χορός , μουσική , τραγούδι όλα σε μερικά πεντάγραμμα ζωντανεύουν μέσα σε μια φαντασία – τη δική μου – που οργιάζει και πάλι
Υπό την επήρεια?
Υπό την απόρροια ?
Θα δείξει
Όλα θα δείξουν
Θα δείξουν τα χρόνια που περνάνε
Θα δείξουν τα δάκρυα που δεν κυλάνε πια
Θα δείξουν τα επιλεκτικά χαμόγελα
Η σκέψη ίδια
Απλά πιο ψύχραιμη
Ίδια
Θα υπάρχουμε για πάντα με την ίδια σκέψη μας
Ο αιώνιος δεσμός μας
Το σακίδιο μας ?
Ο Σταυρός μας?
Εξαρτάται και από εμάς
Από μικρός ήμουν κακός στα μαθηματικά όμως μπορώ να διακρίνω πόσο «περίεργα» μοιρασμένα είναι τα καλά και τα κακά που είναι να ζήσουμε
Η διαίρεση αρχίζει από Ψηλά τελικά
Δεν προσπαθώ να βρω φταίχτες
Προσπαθώ να βρω σωστούς συμπαίχτες στο επιτραπέζιο της ζωής μου
Εκεί τελικά είναι η επιτυχία του καθενός μας
Η «μέσα» μας παρέα
Δεν είναι μοναξιά
Είναι ισορροπία
Νιώθω σαν μια πηγή που όλοι νομίζουν πως έχει στερέψει αλλά είναι γεμάτη από δροσερό κρυστάλλινο νερό βαθειά στις ρίζες της
Μια πηγή που αρνείται ακόμα να μοιραστεί
Αυτό είμαι
Ένας πλανήτης γεμάτος «κρυφές» πηγές
Ένα σύμπαν γεμάτο απορίες για κρυμμένους θησαυρούς
Όσος νοτιάς και να φυσήξει η ψυχή πάντα γεννάει τον καθαρό βοριά
Το δροσερό αέρα που μυρίζει ζωή και υπόσχεται αλήθειες
Γεννάμε την αλήθεια με την πλάνη μαζί
Γεννάμε το θάνατο σαν μια επόμενη ζωή
Τη ζωή Vol.2
Κάτι σαν συνέχεια μιας επιτυχημένης ταινίας σε 1, 2 , 3 κλπ…
Άρα πρέπει να «εντυπωσιάσουμε» στο τώρα μας
Πρέπει να πάρουμε καλές κριτικές στην πρώτη μας απόπειρα… αν είναι η πρώτη
Πρέπει να γράψουμε το τέλειο σενάριο που θα μας ακολουθήσει παντού
Είμαστε το σενάριο μας
Παραληρώ?
Εξομολογούμαι?
Όπως και νάχει ξαλαφρώνω μέρα με τη μέρα
Απαλλάσσομαι από τα άδικα βάρη κρατώντας μόνο ότι μου αναλογεί και στο πραγματικό του μέγεθος
Υπερβολή το δεύτερο μου είναι
Γιατί γελάς?
Δεν είναι και το δικό σου ?
Δεν είναι όλων μας η δεύτερη όψη γεμάτη από υπερβολή
Εγωισμός
Υπερφίαλες σκέψεις
Ακόμα και οι πιο «σεμνοί» έχουν καλά κρυμμένο μέσα τους μια επανάσταση έπαρσης και εγωισμού που σιγοβράζει σα λάβα σε αιώνιο ενεργό ηφαίστειο
Γεωλογία
Κοσμογραφία
Αναζητώ την ηρεμία του ουρανού
Τη δροσιά της θάλασσας
Τις σκέψεις της βροχής
Κάθε βράδυ χαϊδεύω με αγάπη το ένα μου χέρι με το άλλο σαν να είμαστε δυο διαφορετικά όντα και εκεί νιώθω όλο μου το είναι , όλους μου τους εαυτούς, να συναντιούνται σαν μια συνάντηση παλιών συμμαθητών
Χρόνια τώρα πρίν κοιμηθώ νιώθω το χάδι του χεριού μου στο άλλο μου χέρι
Μια πράξη βαθιά συντροφική και καθόλου μοναχική
Μια πράξη
Ένα έργο σε πέντε πράξεις
Η ζωή μας
Καλή εβδομάδα φίλοι μου!
Αισιοδοξία και απαισιοδοξία
Η διαφορετικότητα του ίδιου απλά στις λέξεις
Το γήινο δεν είναι απαραίτητα παντοτινό
Δεν είμαστε ποτέ προορισμένοι μόνο για εδώ
Ίσως να είναι και η πιο προσγειωμένη ανθρώπινη σκέψη αυτή
Μπες στον κόπο.
|
|
|
|
Δεν βρέθηκαν σχόλια. Γίνε ο πρώτος που θα δημοσιεύσει |
