Ο Στέφανος Κόκκαλης γράφει : " Προσωπικές προφητείες " ....
Άραγε τι μας έφερε ως εδώ
Άραγε πόσο αλήθεια και πόσο ψέμα είναι η πραγματικότητα που ζούμε
Κατάρα?
Μοίρα?
Σχέδιο εξόντωσης?
Σκηνικό από ταινία επιστημονικής φαντασίας
Τίποτα το φυσιολογικό
Μια «φτιαχτή» καινούργια ζωή γεμάτη από θάνατο
Υπάρχει λύση?
Υπάρχει δικαίωση?
Υπάρχει ποινή?
Κλεισμένοι στους τέσσερις εαυτούς μας ή μήπως στους τέσσερις τοίχους
Μόνοι και φοβισμένοι
Νοσούμε το άγνωστο
Ίσως αυτή να είναι η πραγματική πανδημία
Ίσως αυτό να είναι το «μεγάλο κόλπο» που σκαρφίστηκε κάποιο διεστραμμένο μυαλό
Πόσο αλήθεια είναι η τρέχουσα αλήθεια μας?
Η μάχη του καλού με το κακό
Αιώνιος πόλεμος
Αόρατος ο πόλεμος που δεν διακρίνεις ποιοι πολεμούν με ποιους
Τίποτα δεν πιστεύω πια
Ίσως και να είναι το ζητούμενο κάποιων αυτό
Να μην γνωρίζουμε πια τίποτα
Ένα απέραντο «χάσιμο»
Ένας φόβος που ανακατεύει τα πάντα
Θέλω να συγκεντρωθώ
Όχι από ανάγκη στην παρούσα στιγμή
Σαν ένα στοίχημα με τον εσωτερικό μου εαυτό
Να συγκεντρωθώ μήπως τα καταφέρω και δώσω τις αν μη τι άλλο δικές μου απαντήσεις
Και ξέρεις κάτι,
Η απόλυτη επαφή με το απόλυτο «μέσα» μας έχει πολύ αλήθεια
Ίσως μετά να μην έχω την ανάγκη από «καθημερινές ενημερώσεις»
Ίσως να μη με αφορούν τα νούμερα, οι εξελίξεις
Θα έχω εφεύρει το δικό μου αντίδοτο
Το ισχυρότερο απέναντι όχι μόνο στον κάθε ιό
Το ισχυρότερο απέναντι στο φόβο
Το ισχυρότερο απέναντι στην κακία
Η ζωή και ο θάνατος είναι δύο ραντεβού που δεν τα ορίζει κάποιος από εμάς
Είναι απόλυτα μη φυσιολογικό όποιος άνθρωπος τολμά να επέμβει σε αυτά
Η απόλυτη επαφή με τις εργοστασιακές μας ρυθμίσεις σίγουρα είναι ικανή να καταργήσει καθετί φτιαχτό από χέρι ανθρώπινο
Ο κατασκευαστής είναι το σύμπαν
Είναι ο Θεός
Είναι μια δύναμη Ανώτερη
Σίγουρα όμως δεν είναι ο ατελής άνθρωπος
Ο άνθρωπος μπορεί να εξελιχθεί , να προοδεύσει δεν μπορεί να κατασκευάσει από την αρχή και κυρίως δεν μπορεί να καταστρέψει χωρίς προσωπικό τίμημα
Να κάτι που δεν μπορεί να κάνει
Η δύναμη του περιορίζεται στην φαντασία και στην έμπνευση του που εν μέρει έχουν τη δυνατότητα του εφικτού
Ο άνθρωπος μπορεί να φιλοσοφήσει και να αγγίξει το τέλειο το υπέροχο
Ο «άρρωστος» άνθρωπος μπορεί να οραματιστεί την τέλεια καταστροφή χωρίς όμως καμία επιτυχία
Έπαψα να βάζω τελείες στα κείμενα μου
Έπαψα να βάζω τελείες στον περίπατο της ζωής μου
Δεν υπάρχουν τελείες
Φοράμε τα «συμπαντικά» μας παπούτσια και περπατάμε για πάντα και για παντού
Ο προορισμός μας είναι το απέραντο
Στο μόνο που διαφέρει ο καθένας από εμάς είναι στο ρυθμό και στην ταχύτητα
Ατελής εδώ , τέλειος παρακάτω
Δικαίωση και ισορροπία
Η διάσταση διαφέρει
Αν το σκεφτείς αυτό ακυρώνεις κάθε αίσθηση ανταγωνισμού, δόλου και λοιπών σχεδίων
Όλοι θα τερματίσουμε κάπου, κάποτε
Όλοι θα ταξιδέψουμε
Όλοι θα δημιουργήσουμε
Όλοι θα πεθάνουμε και θα ξαναγεννηθούμε
Δεν ήταν ποτέ δική μας δουλειά να υπάρξουμε καλώς ή κακώς
Εγκλεισμός ή περισυλλογή
Πανικός ή ψυχραιμία
Σε ποιο χέρι αφήνουμε τα χέρια μας
Μένουμε σπίτι
Στο μεγάλο απέραντο σπίτι της κάθε ζωής μας
Ήρθαμε για να υπάρξουμε όχι για να μας «υπάρξουν»
Το ξέρουν πολύ καλά αυτό
Καλή εβδομάδα φίλοι μου!
Πόσο μπορώ να νιώθω?
Πόσο μπορώ να εμπνέομαι?
Πόσο μπορώ να αναπνέω?
Πόσο μπορώ να υπάρχω?
Δεν ήταν ποτέ στο χέρι μας να αναθεωρούμε την ύπαρξη μας
Το χέρι είναι ονομασία ανθρώπινη…
Αποσιωπητικά
|
|
Δεν βρέθηκαν σχόλια. Γίνε ο πρώτος που θα δημοσιεύσεια> |