Η εμπειρία μίλησε : Ο Χριστοδουλόπουλος άλλαξε το ματς Ατρόμητος - ΠΑΟκ μόνο με τα 20 λεπτά που έπαιξε !

• 08/01/2021 - - Χάρης Λεμπιδάκης
• |

Σπάνια έχουμε θέματα στο site μου με αθλητικό περιεχόμενο , όχι γιατί δε ξέρω να γράψη ή να εκφέρω  άποψη αλλά επειδή όλοι ξέρουν ότι είμαι ΑΕΚ και πολλές φορές μπορεί να πω κάτι που δε θα είμαι αντικειμενικός. Παρόλα αυτά και έχουμε ασχοληθεί με όλες τις ομάδες και στεκόμαστε πάντα στο δίκαιο και στο σωστό όταν αξίζει. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι και ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος. Μπορεί όταν έφυγε από την ΑΕΚ να ξενέρωσα και εγώ ως φίλαθλος αλλά επειδή είναι φίλος και γνωρίζω την οικογένειά του καλά , είμαι σε θέση να ξέρω και γιατί το έκανε , και αν το μετάνιωσε και αν ακόμη θα τολμήσω να πω εγώ να επέστρφε πίσω στην ομάδα που αναγνωρίζει 100% ότι του έδωσε την μεγάλη ευκαιρία να αγαπηθεί και να λατρευτεί όπως αρμόζει σε έναν επαγγελματία. Πάμε στο θέμα μας όμως. Μου άρεσε πολύ ένα κείμενο του Καρπετόπουλου μέσα από το site του που μιλάει για τον ρόλο του Λάζαρου στον Ατρόμητο. Που με παρουσία μόλις 20 λεπτών έκανε την διαφορά τόσο αθόρυβα αλλά τόσο αποτελεσματικα.... 

Διαβάστε ένα απόσπασμα του άρθρου από το karpetshow.gr

Ο Λάζαρος με ένα τέταρτο παρουσίας στο γήπεδο του Περιστερίου μετέτρεψε ένα κακοπαιγμένο και σχεδόν άνευρο ματς, σε κάτι που όποιος παρακολούθησε δύσκολα θα ξεχάσει. Ο Χριστοδουλόπουλος άλλαξε το ματς με την παρουσία του. Όπως είχε κάνει λίγους μήνες πριν και στο παιγνίδι του Ατρόμητου με τον ΠΑΟ. Και τότε η εμφάνισή του στο γήπεδο για 30 λεπτά είχε προκαλέσει την ανάσταση της ομάδας του – μάλιστα σε εκείνο το ματς είχε σκοράρει. Από την άλλη κάποιος που λέγεται Λάζαρος δεν θα μπορούσε παρά να είναι ειδικός στις αναστάσεις.  

Ο Λάζαρος χθες δεν βάζει γκολ. Δεν δίνει επίσης καμία ασίστ από αυτές που κρίνουν παιγνίδια. Αν μετρήσεις με το μοιρογνωμόνιο της στατιστικής την παρουσία του στο γήπεδο θα βρεις πέντε – έξι αγγίγματα της μπάλας. Ένα ρήγμα. Μια ντρίπλα. Ένα σουτ – φάουλ εξαιτίας του οποίου θυμώνει με τον εαυτό του. Μια πάσα στα δέκα μέτρα. Η στατιστική λέει ότι όλα αυτά, αν και όχι εντελώς ασήμαντα, δεν μπορεί να έχουν κρίνει ένα ματς που ο Ατρόμητος χάνει στο 82΄και κερδίζει στο 93΄. Αλλά η στατιστική δεν είναι ποδόσφαιρο. Ποδόσφαιρο είναι ο Λάζαρος.

Ο Χριστοδουλόπουλος αποδιοργανώνει με τρεις τέσσερις κινήσει την άμυνα του ΠΑΟΚ απλά με την κίνησή του. Ξέρει ότι ο Γιαννούλης δεν έχει πιά το μυαλό του στην άμυνα, αφού βλακωδώς τον έχουν πείσει ότι μεταγραφές και τεράστια συμβόλαια θα βρει χάρη στις επιθετικές του αρετές, και μεταφέρει το παιγνίδι του Ατρόμητου από την πλευρά του, ενώ σε όλο το προηγούμενο ματς η ομάδα του Κάναντι κακώς προσπαθούσε απλά να κουράσει τον Βιερίνια. Πριν τη φάση του 2-2 ο Λάζαρος δημιουργεί ένα ρήγμα μόνος του, πετώντας τη μπάλα μπροστά και βάζοντας όλο τον ΠΑΟΚ στην περιοχή του με το έτσι θέλω. Στη συνέχεια «χορεύει» τον Γιαννούλη και προκαλεί τον πανικό που είναι απαραίτητος για να γίνει ακόμα και ο Χαρίσης σκόρερ. Και στο φινάλε του ματς δεν χρονοτριβεί με την μπάλα για να «φάει» το χρόνο των καθυστερήσεων όπως θα έκαναν άλλοι κι άλλοι, αλλά βλέπει την ανοργανωσιά της άμυνας του Γκαρσία και βγάζει τον Ατρόμητο μπροστά. Η πάσα του, πριν την ασίστ του Μάτιτς στο Νάτσο, είναι μια χειρουργική ξυραφιά: ο Λάζαρος κόβει το γήπεδο και συγχρόνως φωνάζει «πάμε να κερδίσουμε». Μιλάει. Με τη μπάλα. Όπως όλοι οι μεγάλοι ποδοσφαιρικοί αρτίστες.