Συνέντευξη σοκ της τελευταίας συντρόφου του αδικοχαμένου Νίκου Γιγουρτάκη

• 28/09/2012 - LIFESTYLE - Χάρης Λεμπιδάκης
• |

Το κορίτσι που είδε το Νίκο Γιγουρτάκη να πέφτει νεκρός μέσα στο δωμάτιο του, το κορίτσι για το οποίο, τους τελευταίους μήνες πολλά έχουν γραφτεί και άλλα τόσα έχουν ειπωθεί σπάει για πρώτη φορά τη σιωπή του στο ΕΓΩ Weekly και στο συνάδελφο Νάσο Γουμενίδη. Περιγράφει τις τελευταίες δραματικές στιγμές δίπλα στον νεαρό επιχειρηματία και κάνει όνειρα για το μέλλον. Έναν χρόνο σχεδόν μετά τον θάνατό του. Ο κόμπος στο στομάχι δε την αφήνει να εκφραστεί. Κατά την διάρκεια της συνέντευξης βουρκώνει αλλά με έναν μαγικό τρόπο συγκρατεί τα δάκρυά της. Έχει άμυνες. Ισχυρές άμυνες. Και είναι μόλις 23 ετών. Δεν έζησε απλώς ένα θάνατο. Έζησε την πραγματική απώλεια του έρωτά της. Του μεγαλύτερου έρωτά της. Του έρωτά που την έσπρωξε να αφήσει τις σπουδές της για να τον ζήσει. Να ζήσει το πάθος. Διότι σε αυτή τη ζωή ερωτευόμαστε με πάθος τα λάθη μας. Και η Ειρήνη είναι τυχερή μέσα στον εφιάλτη της. Γιατί; Διότι θυμάται πολλά και ζεί με τις αναμνήσεις της.

“Στις 12 Οκτωβρίου κλείνει ένας χρόνος από τότε που έφυγε ο Νίκος από δίπλα μου. Όμως για μένα συναισθηματικά, η ψυχή μου, η σκέψη μου έχει μείνει εκεί”, λέει η νεαρή τελειόφοιτος του Πανεπιστημίου Πειραιά στο τμήμα Ναυτιλιακών σπουδών.

Τι θυμάσαι από την τελευταία μέρα;

Τα πάντα. Το ζώ κάθε μέρα. Στο μπάνιο μου, την ώρα που τρώω, την ώρα που οδηγώ. Είχαμε, θυμάμαι τσακωθεί, όπως άλλωστε συνέβαινε συχνά πυκνά. Είχαμε μια σχέση παθιασμένη. Στα άκρα. Αρρωστημένη. Με κάλεσε στο τηλέφωνο και μου διαμαρτυρήθηκε ότι δεν αισθανόταν καλά. Με κάλεσε ξανά και μου είπε ότι έχει αρρυθμίες, πόνο στην πλάτη και τσιμπήματα στο στήθος. Πήρα το αυτοκίνητο και σε πέντε λεπτά ήμουν εκεί. Όταν άνοιξε την πόρτα και τον είδα, ξαφνιάστηκα. Ήταν χλωμός και φαινόταν ταλαιπωρημένος. Κατόπιν έμαθα πως είχε φάει πολύ εκείνη την ημέρα και πώς είχε κάνει παράπονα τόσο στους φίλους του όσο και στον πατέρα του. Του ζήτησα να πάμε σε γιατρό, αλλά δε δέχτηκε.

Γιατί δε δέχτηκε;

Διότι θεώρησε πώς ήταν άλλη μια κρίση. Πέσαμε για ύπνο γύρω στις 06.00.

Το κακό πότε συνέβη;

Κάποια στιγμή μέσα στον ύπνο μου, άκουσα ήχους. Δεν είμαι και από αυτούς που κοιμούνται βαριά. Ξύπνησα και τον είδα στην άκρη του κρεβατιού, διπλωμένο, να βγάζει αφρούς από το στόμα. Έβαλα το χέρι μου και προσπάθησα να του επαναφέρω την γλώσσα που είχε γυρίσει. Του μιλούσα.