Ο μουσικοσυνθέτης των επιτυχιών αποκαλύπτεται σε μια συνέντευξη απολογισμό έξω απο τα δόντια.
1.Πόσο εύκολο είναι για έναν συνθέτη – μουσικό να θέλει εν έτη 2012 να δημιουργήσει και να μην μπορεί λόγω κρίσης; Πιστεύω πως ένας δημιουργός αντλεί έμπνευση από την καθημερινότητά του και από το στενό περιβάλλον του. Βεβαίως, η κρίση είναι ένας σημαντικός παράγοντας που μας επηρεάζει όλους – αυτό όμως “παραδόξως”θεωρώ ότι λειτουργεί θετικά σε μία δημιουργία, μία σύνθεση. Γράφεις κάτι που θα ανταποκρίνεται στην “καρδιά” του ανθρώπου που αυτή τη στιγμή βιώνει όλη αυτή τη δυσάρεστη πραγματικότητα και μάλιστα χωρίς να φταίει, γιατί το τραγούδι – η μουσική, ανέκαθεν ήταν, είναι μία διέξοδος - προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα,χαράς, λύπης...
- Σχεδόν είκοσι χρόνια επιτυχιών με χρυσούς και πλατινένιους δίσκους. Τί σου έχει αφήσει αυτή η διαδρομή μέχρι σήμερα;
Αναπολώ και θυμάμαι τα πρώτα μου χρόνια στη σύνθεση και λέω, πόσο αγνά και αληθινά ήταν. Χωρίς άγχος, ανέμελα, έγραφα ότι σκεφτόμουν, ότι αισθανόμουν μέσα από την ψυχή μου. Ώρες αμέτρητες πάνω στο πιάνο, να προσπαθώ να δημιουργήσω τραγούδια χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Ο μόνος λόγος ήταν αυτό που είχα στο μυαλό μου και μετά την ολοκλήρωσή του, το άκουγα, το ξανάκουγα μέχρι να το τελειοποιήσω. 17 χρόνια επιτυχιών –φίλε μου Χάρη – με χρυσούς και πλατινένιους δίσκους που για μένα όσους χρυσούς και πλατινένιους δίσκους να πάρω, δεν μου λέει τίποτα. Μπροστά στα τραγούδια μου που αγάπησε και αγκάλιασε ο κόσμος – είναι ίσως το πιο σπουδαίο βραβείο για μένα. Η διαδρομή αυτή μέχρι σήμερα με έχει διδάξει πως για να πετύχεις πρέπει να ξέρεις από την αρχή τι θέλεις να πετύχεις. Εγώ ήθελα και θέλω ότι γράφω να μένει στο χρόνο, να το ξέρει ο κόσμος, να εκφράζεται ο κόσμος μέσα από αυτό που γράφω.
- Θέλω να σταθώ στη συνεργασία με το Νίκο Βέρτη που κρατά σχεδόν από το ξεκίνημα της καριέρας του. Πώς έγινε αυτό το πάντρεμα με σένα και τον Ηλία Φιλίππου και πως ανακαλύψατε τον Νίκο;
Θέλω να σου πω κάτι το οποίο δεν το έχω πει πουθενά ακόμη. Για το Νίκο μου είχε μιλήσει πρώτη φορά η γυναίκα μου και συγκεκριμένα νομίζω το καλοκαίρι του 2004 όπου ο Νίκος Βέρτης τραγουδούσε –τότε – στο Ρόδον στη Θεσσαλονίκη. Μου είπε, υπάρχει ένας νέος, πολύ καλός τραγουδιστής ο οποίος λέγεται Νίκος Βέρτης και σε αυτόν θα γράψεις κάποια στιγμή τραγούδια. “Καλά” της είπα… ώσπου μετά από ένα χρόνο μου τηλεφώνησε ο συνεργάτης μου – Ηλίας Φιλίππου – ήταν θυμάμαι Ιούλιος 2005 και μου λέει ότι ο επιχειρηματίας, Βασίλης Κοντόπουλος θέλει να γράψουμε ένα τραγούδι στο Νίκο Βέρτη. Έγινε μία συνάντηση στο μαγαζί στο οποίο τραγουδούσε ο Νίκος, τον ακούσαμε και ξεκινήσαμε να δοκιμάσουμε κάποια τραγούδια. Για καλή του τύχη εκείνον τον καιρό είχαμε γράψει το “Πες το μου ξανά” το οποίο είχαμε δειγματίσει στον Γιάννη Πλούταρχο αλλά δεν το επέλεξε. Αυτή ήταν και η αρχή μίας μεγάλης συνεργασίας η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα με την ίδια επιτυχία.
- Υπάρχει μέχρι σήμερα καλλιτέχνης που θα ήθελες να συνεργαστείς αλλά δεν έχει υπάρξει το κατάλληλο χρονικό σημείο;
Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που θαυμάζω και θα ήθελα να συνεργασθώ.Όπως:Με την Γλυκερία, Ελένη Βιτάλη, Χαρούλα Αλεξίου και τον Θέμη Αδαμαντίδη. Πιστεύω όμως ότι ο χρόνος, οι καταστάσεις και κάποια άλλα πράγματα ίσως κάποια στιγμή που θα είναι “κατάλληλα” θα φέρουν τη συνεργασία. Υπήρξαν βέβαια και πολλές άλλες συνεργασίες που δεν έγιναν στο παρά πέντε και στεναχωρήθηκα λίγο όπως αυτή με τον Στέλιο Καζαντζίδη και τον Δημήτρη Μητροπάνο.
- Ένας στιχουργός – συνθέτης, πρέπει πιστεύεις να “χτυπάει” την πόρτα ενός καλλιτέχνη και να του ζητάει συνεργασίες;Έχεις κάνει εσύ ποτέ την πρώτη κίνηση; Όταν έγραψα τα πρώτα μου τραγούδια, το 1995,έπρεπε με κάποιο τρόπο να τα δείξω, να τα ακούσει κάποιος, πως αλλοιώς να γινόταν… έπρεπε με κάποιο τρόπο να τα πας εσύ στον τραγουδιστή, δεν υπήρχε τότε η πολυτέλεια του ίντερνετ. Γράφαμε τραγούδια σε κασσέτες και τα δειγματίζαμε.Κάπως έτσι έγινε με το πρώτο μου τραγούδι το “Στάσου”. Πήγαμε στο σπίτι του Σταμάτη Γονίδη με τη στιχουργό Ναταλί και δειγματίσαμε τα πρώτα μας κομμάτια.Και μετά ακολούθησαν και άλλοι. Βασίλης Καρράς, Κατερίνα Στανίση, Μαντώ, Μπέσυ Αργυράκη και άλλοι. Θεωρώ ότι είναι θέμα εποχής και τύχης ενδεχομένως για το πως θα προκύψει μία συνεργασία.
- Τί είναι αυτό που σε στεναχωρεί στο χώρο του τραγουδιού;
Οι εποχές αλλάζουν και ο κόσμος ζητάει διαφορετικά πράγματα. Δεν μπορώ να κατακρίνω κάτι και να σου πω αυτό που δεν γίνεται “με στεναχωρεί”. Θα σου πω μόνο ότι πολλές φορές μέχρι σήμερα έχω συναντήσει καλλιτέχνες που άξιζαν πολύ περισσότερο από αυτό που έλαβαν και πολλούς άλλους που δεν το προσπάθησαν τόσο αλλά τους βγήκε σε καλό. Για μένα σημασία έχει –για να “μην στεναχωριέμαι” …– να κάνω συνεργασίες που πιστεύω.
- Η καριέρα στο εξωτερικό και η κλοπή των ελληνικών κομματιών. Δύο κεφάλαια νομίζω πολύ σημαντικά για εσένα. Εξήγησε μου πως μπορείς να έχεις παράλληλα ανοιχτή πόρτα με ευρωπαϊκά κράτη και πως μπορεί να καταπολεμηθεί η αντιγραφή ή η κλοπή της περιουσίας σας.
Αυτά τα δύο κεφάλαια είναι αλληλένδετα. Δεν αφορά μόνο ευρωπαϊκά κράτη πλέον αλλά και χώρες ανατολικά όπως την Τουρκία, το Ισραήλ, το Λίβανο. Ξεκινά από την Ελλάδα βέβαια. Όταν κάνεις μία μεγάλη επιτυχία εδώ, είναι πολύ εύκολο και ξέρουμε όλοι πως μπορεί ο καθένας να το διακινήσει διαδικτυακά και να κλαπεί σχετικώς εύκολα και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις να διασκευάζεται η σύνθεση. Πρέπει συνεπώς κάποιος να το παρακολουθεί συστηματικά και να επικοινωνεί με την εκάστοτε αρμόδια εταιρεία πνευματικών δικαιωμάτων. Ευτυχώς για μένα, τα τελευταία πέντε χρόνια το διαχειρίζεται η γυναίκα μου και είναι μία ευκαιρία να την ευχαριστήσω για την πολύτιμη συνεισφορά της, γιατί έχουμε καταφέρει να γίνω μέλος στην ACUM του Ισραήλ αλλά και στη MESAM της Τουρκίας, με όλο τον κατάλογο των συνθέσεων μου. Βέβαια, η κλοπή από χώρα σε χώρα διαφέρει και θέλει πολλή δουλειά όπως για παράδειγμα στο Ισραήλ, για να τους ελέγξεις απόλυτα. Το θετικό είναι ότι πλέον με τη διαχείριση που έγινε από πλευράς μας, δίνουμε τη δυνατότητα και σε άλλους Έλληνες δημιουργούς να αντιμετωπισθούν καλύτερα στο θέμα κλοπής τραγουδιών…
- Σημαντικές στιγμές της πορείας σου μέχρι σήμερα θέλω να μοιραστείς που πραγματικά σε κάνουν υπερήφανο γι΄αυτό που κάνεις Σημαντικές στιγμές πολλές και διάφορες… το πρώτο μου τραγούδι το 1995, το “Στάσου” με το Σ. Γονίδη. Η πρώτη μου επιτυχία και η απονομή του πρώτου μου χρυσού δίσκου. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Η δεύτερη μου μεγάλη επιτυχία ήταν η γνωριμία μου με το στιχουργό Ηλία Φιλίππου στο τραγούδι“Φεύγοντας” με τη φωνή του Π. Τερζή. Υπερήφανο με κάνουν οι δουλειές που φτιάξαμε με το Ν. Κουρκούλη, ένα τραγούδι που έμεινε είναι το “Τόσα δειλινά”που δόθηκε και σε διαφήμιση μπύρας. Πολύ δυνατές συνεργασίες ήταν και αυτή με τη Ν. Θεοδωρίδου με το “Έντεκα παρά”, τον Α. Ρέμο με το “Νύχτες Μοναξιάς”, “Με την πόρτα ανοιχτή”… Πολλά τραγούδια που αγαπήθηκαν από τον κόσμο και τραγουδήθηκαν από την Π. Ζήνα, Κ.Στανίση, Β.Καρρά, Γ. Βαρδή, Α. Βίσση ,Σ.Ρουβά και πολλούς άλλους. Όπως και το “Μαύρα Μεσάνυχτα” με τη Μαρία Ιακώβου το οποίο ήταν και το ομότιτλο τραγούδι της γνωστής τηλεοπτικής σειράς που προβάλλεται μέχρι και σήμερα. Οι δουλειές που έκανα με τον Νίκο Βέρτη από το2005 και μετά μπορώ να πω ήταν από τις πιο σημαντικές που έχω κάνει τα τελευταία χρόνια….Αξέχαστη εμπειρία η ηχογράφηση για ένα μήνα στη Βασιλίτσα για το cd ( Mόνο για σένα).Δε θα ξεχάσω τις συνεργασίες μου με τον Γιώργο Νταλάρα,τον Δημήτρη Μπάση, Γιώργο Μαργαρίτη, Γιάννη Κότσιρα, και την Αρετή Κετιμέ, που ήταν κάτι διαφορετικό για μένα…Kαι τέλος όλες οι συνεργασίες μου εκτός συνόρων που μου έδωσαν κάτι παραπάνω και έμαθα πολλά περισσότερα πάνω σε αυτό που κάνω..Eyal GolanΙσραήλ - Sarit HadadΙ- σραήλRagheb - AlamaΛίβανο- Toni StoraroΒουλγαρία- Ebru YasarΤουρκία.
Οι φωτογραφίες του Κυριάκου Παπαδόπουλου έγιναν απο τον πολύ καλό φωτογράφο Άγγελο Καραγιάννη
http://www.kyriakospapadopoulos.gr/index.html Εδώ μαθαίνεται όλα τα νέα του γνωστού μουσικοσυνθέτη!
|
|
01/10/2012 - 14:35 - stathis: me tris lexis.....O KALITEROS SINTHETIS TIS TELEFTEAS 15 PENTAETIAS::: |