ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΕΝΟΤΗΤΑΥπόθεση Βαγιωνή: Το ερωτικό παιχνίδι που εξελίχθηκε σε τραγωδία στο γραφείο του βιομηχάνου!!!
Μια ιστορία που έμεινε στα δικαστικά χρονικά όχι μόνο λόγω των πρωταγωνιστών της, αλλά και εξαιτίας των δύο μονομάχων Λυκουρέζου-Κατσαντώνη, που για πρώτη φορά μέχρι τότε διασταύρωναν τα ξίφη τους. Φυσικά, τα διασταύρωσαν ξανά, για δεύτερη φορά, κατά την εκδίκαση της έφεσης του Βαγιωνή... Μια υπόθεση που συγκλόνισε και ο δράστης εδώ και έντεκα σχεδόν χρόνια πια είναι ελεύθερος!
Ας ξετυλίξουμε όμως την πολύκροτη υπόθεση από την αρχή: Φεβρουάριος 1994 και αποκαλύπτεται ένας θάνατος που για πολύ καιρό μετά θα γινόταν πρώτο θέμα και θα απασχολούσε όλη την Ελλάδα.
Θύτης -όπως θα δείξει η ετυμηγορία- ο πάμπλουτος επιχειρηματίας Ιωσήφ Βαγιωνής, 47 χρόνων. Θύμα, η αγαπημένη του, η 33χρονη φιλόλογος Νέλλη Πίσχου. Φόντο, το γραφείο του δράστη.
Μέχρι τη δικαστική απόφαση, δεκάδες πρωτοσέλιδα και μία ανατριχιαστικά λεπτομερής αναπαράσταση...
Από την πρώτη κιόλας στιγμή η κοινή γνώμη είχε στραφεί εναντίον του κατηγορουμένου -η πολιτική αγωγή υποστήριζε πως ο Βαγιωνής «τη σκότωσε λόγω παθολογικής ζήλιας»- και οι δικαστικές αίθουσες θύμιζαν από αρκετά έως πολύ ρινγκ, με τα λεκτικά πυρά από τις πλευρές της πολιτικής αγωγής και αντίστοιχα της υπεράσπισης να τα δίνουν όλα για όλα!
Ο ίδιος ο κατηγορούμενος αρχικά υποστήριζε ότι ο χαμός του «ανθρώπού του» οφειλόταν αρχικά σε αυτοκτονία, μετά σε ατύχημα και τελικά σε αμέλεια... Ο κόσμος εξαρχής ήταν υπέρ της πολιτικής αγωγής, καθώς η τραγική φιγούρα, η μητέρα της Νέλλης Πίσχου, Ευδοξία, ζητούσε γοερά δικαιοσύνη, υπερτονίζοντας τη δύναμη που απέρρεε απ' τη λέξη «χρήμα»: μια λέξη που για εκείνη ήταν συνυφασμένη με τον Ιωσήφ Βαγιωνή. Βέβαια, ήταν και προκατειλημμένη ότι εκείνος θα την έβγαζε «καθαρή» ακριβώς λόγω της εξουσίας και της τεράστιας σφαίρας επιρροής του στην κοινωνία. Γι' αυτό και ήταν τόσο εκρηκτική ακόμα και στο δικαστήριο. Την ίδια στιγμή είχε καταστήσει σαφές στο ακροατήριο πως μόνη της είχε μεγαλώσει τα εγγόνια της: το 16χρονο αγοράκι που η Νέλλη είχε αποκτήσει από γάμο της και το 8χρονο κοριτσάκι που είχε από τον έρωτά της με τον Βαγιωνή (το οποίο ο κατηγορούμενος είχε αναγνωρίσει).
Ο Βαγιωνής, από την πλευρά του, προσπαθώντας να πείσει το ακροατήριο για την αθωότητά του, έφερνε ολοένα και περισσότερους μάρτυρες που πιστοποιούσαν ότι η γυναίκα αυτοκτόνησε. Όμως, ακριβώς εξαιτίας της δυναμικής παρουσίας της μητέρας του θύματος, ούτε καν για μία στιγμή δεν φάνηκε να γίνεται πιστευτός, το αντίθετο μάλιστα.
Επεισοδιακή αναπαράσταση και «πολύ αλκοόλ»
Επί δύο χρόνια ο Τύπος ασχολείται με μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες υποθέσεις στα χρονικά... Τελικά, τον Μάρτιο του '96, ετεροχρονισμένα ασφαλώς, λαμβάνει χώρα η αναπαράσταση του θανάτου της Νέλλης Πίσχου στο γραφείο του Βαγιωνή: ο φερόμενος ως δράστης ενώπιον δικαστών και ιατροδικαστών του Κακουργιοδικείου Χαλκίδας, καθώς και αστυνομικών αλλά και συγγενών της αδικοχαμένης γυναίκας, αναπαριστά την πράξη, επιχειρώντας ν' αποδείξει ότι ο θάνατος δεν οφείλεται σε καμία περίπτωση σε πρόθεση. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά ωστόσο η Ευδοξία Πίσχου φωνάζει: «Δολοφόνε»! Η γυναίκα ωρύεται! Το παπούτσι της έτσι ξαφνικά, χωρίς να έχει σχεδόν κανείς αντιληφθεί τι έχει συμβεί, αφού όλα είχαν γίνει αστραπιαία, πέφτει σε μια κούπα καφέ και, πριν προλάβει ν' αντιδράσει ο οιοσδήποτε (δικηγόροι και αστυνομικοί), καταλήγει στο πρόσωπο του Βαγιωνή! Σοκ! Αυτομάτως, η πρόεδρος του Κακουργιοδικείου Χαλκίδας την απομακρύνει απ' το γραφείο, όπου λαμβάνει χώρα η αναπαράσταση του εγκλήματος. Μετά από μερικά λεπτά και αφού τα πνεύματα έχουν ηρεμήσει, ο Ιωσήφ Βαγιωνής ξεκινάει... «Ήθελε ν' αυτοκτονήσει», είναι οι πρώτες λέξεις του κατηγορούμενου, κατά την αναπαράσταση του θανάτου της Νέλλης. «Ένιωθε τύψεις που δεν πήγε να πάρει το γιο της από το Ωδείο. Με απειλούσε συνεχώς ότι θα αυτοκτονήσει. Ήξερε την ευαισθησία μου σε αυτό το θέμα: Το '87 είχα χάσει έτσι τον πατέρα μου. Χρησιμοποιούσε αυτό το παιχνίδι για να με τρομάζει! Και οι δυο ήμασταν πιωμένοι, είχαμε πιει πολύ αλκοόλ. Έλεγε ότι η θέα του ξίφους πάνω στο γραφείο μου την προκαλούσε να αυτοκτονήσει. Το έβγαλα από τη θήκη του. Πίστευα ότι θα την τρόμαζα και θα σταματούσε. Της είπα: "Βαρέθηκα τις υπερβολές σου, αν έχεις το κουράγιο, κάν' το", της είπα. Έκανε μια γρήγορη κίνηση και καρφώθηκε πάνω στο ξίφος. Έμεινε για λίγο άφωνη και μετά κατέρρευσε, όπως πέφτει ένα σπίτι», περιέγραφε και συνέχισε με δραματικές λεπτομέρειες: «Προσπαθούσα να δω πού είχε χτυπήσει. Ήμουν ο πιο έκπληκτος άνθρωπος του κόσμου».
Ψυχιατρική εκτίμηση και ερωτικές επιστολές
Για την πολύκροτη υπόθεση Βαγιωνή κλήθηκε να καταθέσει και ο ψυχίατρος Μανώλης Μυλωνάκης. Οι ερωτικές επιστολές της νεκρής -παρότι δεν τη γνώριζε ο γιατρός, όπως εξάλλου παραδέχθηκε στο δικαστήριο- για εκείνον ήταν αδιαμφισβήτητο ντοκουμέντο. Στην ουσία, βασίστηκε σε αυτές για να καταλήξει στο εξής: «Η Νέλλη Πίσχου συμμετείχε σε αυτή τη σχέση με τον ερωτικό εαυτό της, αφήνοντας αγνοημένες άλλες πλευρές της, αυτές της πτυχιούχου, της εργαζομένης, της μητέρας». Πρόσθετε δε πως «είχε φτάσει στο άκρον άωτον της σεξουαλικής απελευθέρωσης».
Βέβαια, η χρήση της προσωπικής αλληλογραφίας του θύματος για υπερασπιστικούς λόγους είχε αμφισβητηθεί έντονα από παράγοντες της δίκης. Το γεγονός αυτό όμως, όπως έγραφε τότε η Ελευθεροτυπία, «δεν αποθάρρυνε τον ειδικό να αντλήσει από τα ερωτικά γράμματα του θύματος μια επιχειρηματολογία που θα ανέτρεπε πολλά από τα ενοχοποιητικά στοιχεία. Ένα παράδειγμα: Μιλώντας για σαδομαζοχιστική σχέση, ο ψυχίατρος απαντούσε στην πραγματικότητα στις μαρτυρικές καταθέσεις που είχαν αναφερθεί στη διαρκή κακοποίηση του θύματος από τον κατηγορούμενο. Αλλά και στη στατιστική θα κατέφευγε ο ειδικός: "Στο 80% των περιπτώσεων, οι δράστες που χρησιμοποιούν νήσσον όργανο, όπως το ξιφίδιο με το οποίο ο Βαγιωνής κατηγορείται ότι σκότωσε την Πίσχου, κτυπούν πολλές φορές με μανία και δεν μεταφέρουν το θύμα τους στο νοσοκομείο". Όπερ έδει δείξαι, λοιπόν, και με τη βοήθεια της επιστήμης...».
Το ξίφος, η ενοχή και η αποφυλάκιση
Για την περίπλοκη υπόθεση Βαγιωνή επιστρατεύτηκαν τρεις ιατροδικαστές: ο Φίλιππος Κουτσάφτης, ο Χρήστος Λευκίδης και ο Εμμανουήλ Νόνας. Ο κατηγορούμενος στην πρώτη του κατάθεση στην αστυνομία είχε ισχυριστεί ότι ο θάνατος της αγαπημένης του οφειλόταν σε ατύχημα: «Θέλαμε, αφού είχαμε καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, να παίξουμε μια σκηνή από την ταινία "Ο σωματοφύλακας" (το blockbuster με τη Γουίτνι Χιούστον και τον Κέβιν Κόστνερ) όπου το ζευγάρι παίζει με ένα ξίφος». Λέξεις που δεν επανέλαβε το '98 στην αναπαράσταση, προκαλώντας -εύλογα- ερωτηματικά στο ακροατήριο. Ωστόσο, τον τελικό λόγο είχε η ιατροδικαστική εξέταση. Το ξίφος που είχε δείξει ο Βαγιωνής ταίριαζε και στο μήκος του τραύματος και στο άνοιγμα της πληγής της νεκρής. Αυτό, ωστόσο, δεν το δεχόταν η πολιτική αγωγή, πεπεισμένη πως «το έγκλημα είχε διαπραχθεί με κρητικό μαχαίρι, το οποίο φρόντισε κι εξαφάνισε ο δράστης», προσθέτοντας πως δεν δεχόταν τους ισχυρισμούς περί «αμέλειας», αφού η βαθιά πληγή στο κορμί της γυναίκας «πρόδιδε πρόθεση».
Τελικά, στις 17 Ιουνίου του '98, ο πρόεδρος του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών δίνει τέρμα στην πολύκροτη δίκη του επιχειρηματία Ιωσήφ Βαγιωνή, ανακοινώνοντας την απόφαση: «... Ένοχος για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο. Του αναγνωρίζεται όμως το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη του και του επιβάλλεται ποινή κάθειρξης 17 ετών...». Οι Αλέξανδρος Κατσαντώνης και Αλέξανδρος Λυκουρέζος σχολιάζουν, ο μεν δικηγόρος του Βαγιωνή την «καλπάζουσα φαντασία του εισαγγελέα», κου Ν. Τουρλούπη, ενώ ο συνήγορος της πολιτικής αγωγής τον χαρακτηρίζει «εισαγγελέα οίκτου».
Μιλούν δε κριτικά και επικριτικά και οι δύο τόσο για το αποτέλεσμα του πρώτου δικαστηρίου στη Χαλκίδα όσο και για την τελική απόφαση.
Ο Βαγιωνής καταδικάζεται πρωτόδικα σε κάθειρξη 21 ετών και στο εφετείο σε 17ετή φυλάκιση (του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς κι εδώ και χρόνια πλέον είναι ελεύθερος), αλλά και διότι για πρώτη φορά μέχρι τότε διασταύρωναν τα ξίφη τους οι Λυκουρέζος-Κατσαντώνης.
Την αποφυλάκιση του Βαγιωνή, ο οποίος πάντως πληρούσε τις προϋποθέσεις αφού είχε εκτίσει τα 3/5 της ποινής του, αποφάσισε τον Μάρτιο του 2002 με το υπ' αριθμόν 392/2002 βούλευμά του το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά, που έκρινε ότι ο βιομήχανος «είχε επιδείξει κατά τη διάρκεια της κράτησής του στις φυλακές υποδειγματική συμπεριφορά». Με το ίδιο μάλιστα βούλευμα το δικαστικό συμβούλιο του επέβαλε την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και την αυτοπρόσωπη παρουσία του κάθε 1 και 15 στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής όπου διαμένει.
εφημερίδα News
|
|
|
|
Δεν βρέθηκαν σχόλια. Γίνε ο πρώτος που θα δημοσιεύσει |
