Ο Γιάννης Πρετεντέρης μιλά για την κατάσταση στη τηλεόραση

• 27/09/2012 - MEDIA - Χάρης Λεμπιδάκης
• |

Να που το 13 μπορεί να σου φέρει και γούρι και όχι δεν μιλάω για το ΠΡΟ-ΠΟ ! Ο λόγος; Ο λόγος για τον Γιάννη Πρετεντέρη που παρά το γεγονός ότι το 13 του... χτύπησε την πόρτα, τελικά του έφερε γούρι. Ναι, του έφερε γούρι γιατί παρά την κρίση και τις περικοπές που θέλησε να κάνει φέτος το Mega ακόμη και στον ενημερωτικό του τομέα, η Ανατροπή του συνεχίζει κανονικά την πορεία της στους δέκτες μας, για 13η συνεχόμενη σεζόν.

Το πολιτικό τοκ-σόου του δημοσιογράφου επιστρέφει στους δέκτες μας από την Δευτέρα 1η Οκτώβρη και με αφορμή την φετινή του πρεμιέρα, ο Γιάννης Πρετεντέρης μέσα από την σελίδα του Mega στο διαδύκτιο, θέλησε να μας μιλήσει για την κρίση στην τηλεόραση και για το πως διαμορφώνεται ή πως πρέπει να διαμορφωθεί πλέον η τηλεοπτική πραγματικότητα !


"Η τηλεόραση της κρίσης...

Αρχίζουμε μια δύσκολη τηλεοπτική σεζόν αλλά δεν θα μπορούσε να γινει διαφορετικά.

Όταν η χώρα βρίσκεται σε μια τόσο κρίσιμη καμπή, όταν η κοινωνία βράζει κι όταν η οικονομία καταρρέει είναι αδύνατον η τηλεόραση να ακκίζεται χαζοχαρούμενα.

Αυτήν την τηλεόραση της κρίσης, λοιπόν, καλούμαστε να εφεύρουμε και να υπηρετήσουμε.

Μια τηλεόραση σίγουρα φθηνότερη αλλά ελπίζω πιο συγκροτημένη και ασφαλώς πιο κοντά στα πραγματικά ενδιαφέροντα της χώρας και των τηλεθεατών. Μια τηλεόραση που θα συζητάει για τα ουσιώδη και τα θεμελιώδη.

Δεν είναι εύκολο. Αλλά ούτως ή άλλως έχω την αίσθηση ότι οι συνταγές της ευκολίας έχουν εξαντληθεί προ πολλού.

Οι δυο τελευταίες χρονιές αποδιάρθρωσαν πλήρως ένα τηλεοπτικό σκηνικό που είχε για πολλά χρόνια στηριχτεί στην ελαφρότητα και το φούμαρο. Το βάρος στην ενημέρωση πέφτει περισσότερο από ποτέ.

Αλλά ποιά ενημέρωση; Εδώ υπάρχουν δυο παγίδες.

Πρώτον, η παγίδα του διδασκαλισμού. Η προσπάθεια, δηλαδή, όχι να ενημερώσεις ή να συζητήσεις αλλά να νουθετήσεις.

Πάντα πίστευα ότι δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι να διορθώνει τα κακώς κείμενα _αυτό είναι υπόθεση της πολιτείας και του πολίτη.

Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να αναδεικνύει τα κακώς κείμενα, να υποδεικνύει τις στρεβλώσεις και τις ολιγωρίες, και ως εκ τούτου να προτρέπει στην αντιμετώπισή τους εκείνους που είναι αρμόδιοι να το κάνουν.

Δεύτερον, η παγίδα του καφενείου. Να αφήνεις, δηλαδή, τον πολίτη να νομίζει ότι όλα τα προβλήματα είναι πολύ απλά και πολύ εύκολα.

Οτι μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς κόπο _αρκεί να.... Κι ότι συνεχώς κάποιοι άλλοι φταίνε που δεν αντιμετωπίζονται.

Καλώς ή κακώς, εμείς οι δημοσιογράφοι δεν διαθέτουμε τις λύσεις. Μπορούμε, όμως, να θέτουμε σε δοκιμασία γνώσης, λογικής και επιχειρημάτων τους κάθε λογής περιφερόμενους θαυματοποιούς.

Εμείς δεν είμαστε έμποροι θαυμάτων. Αλλά μπορούμε να αποκαλύπτουμε την αγυρτεία.

Η μόνη αλήθεια που μας προσδιορίζει είναι ότι η όποια ισχύς μας αρχίζει και τελειώνει στο κοντρόλ του τηλεθεατή. Στις σχέσεις εμπιστοσύνης που μπορούμε να οικοδομήσουμε με τους ανθρώπους που μας ακούν και μας βλέπουν.

Υπό αυτήν την έννοια και με αυτές τις διευκρινίσεις, η 13η σεζόν της Ανατροπής είναι ταυτοχρόνως διαφορετική και ίδια.

Διαφορετική επειδή η χώρα στην οποία προβάλλεται είναι κάθε χρόνο διαφορετική. Τώρα περισσότερο από ποτέ.

Ιδια επειδή θα προσπαθήσει να στηριχτεί όπως κάθε χρόνο στο πιο πολύτιμο αγαθό της, την εμπιστοσύνη του τηλεθεατή.

Μόνο οι 566.000 τηλεθεατές που μας παρακολουθούσαν πέρυσι κατά μέσο όρο κάθε Δευτέρα, κάνουν την δουλειά μας ευκολότερη και αποδοτικότερη.

Ελπίζω φέτος να αυξηθούν και άλλο.

Οι κανόνες του παιχνιδιού, πάντως, θα παραμείνουν σταθεροί.

Πολυφωνία χωρίς σύγχυση. Διαφωνία χωρίς ακρότητες. Διάλογος χωρίς συμψηφισμούς. Αποκάλυψη χωρίς εντυπωσιασμό.

Δεν κρύβουμε τίποτα. Αλλά ούτε διακινούμε μπαρούφες, παραμύθια και σαπουνόφουσκες.

Λάθη θα γίνουν. Αλλά ποτέ από πρόθεση. Παραλείψεις θα υπάρξουν. Χωρίς σκοπιμότητα.

Καταλαβαίνω απολύτως ότι η δουλειά μας δεν είναι πάντα απλή, κυρίως σε τέτοιους δύσκολους καιρούς.

Το σπέρμα της καχυποψίας εμφιλοχωρεί. Και καλλιεργείται σταθερά τόσο από μια καλοπροαίρετη και καλοδεχούμενη δυσπιστία, όσο κι από κάθε ιδιοτελή διαβολή κι αντιπαλότητα.

Ακούω προσεκτικά την πρώτη. Αγνοώ περιφρονητικά την δεύτερη.

Όταν το μήνυμα δεν είναι ευχάριστο είναι πάντα εύκολο να την πέσεις στον αγγελιοφόρο. Κυρίως αν έχεις στο μυαλό ότι κάτι άλλο συμβαίνει ή κάτι άλλο τρέχει από αυτό που βλέπεις μπροστά σου.

Σε αυτό θέλω να είμαι σαφής και έντιμος. Τίποτα μυστηριώδες δεν παίζει.

Η Ανατροπή δεν έχει προκαταλήψεις, ούτε ιδεοληψίες. Δεν κινείται από κρυφές επιδιώξεις ή ανομολόγητες εμμονές. Δεν υπηρετεί κόμματα ή συμφέροντα. Δεν την κόφτει ούτε ποιός κυβερνάει, ούτε ποιός αντιπολιτεύεται.

Εμφορείται, όμως, από μια σταθερή και ανυποχώρητη έγνοια: να μείνει όρθιος ο τόπος. Να μείνουμε όρθιοι όλοι μας. Και να μαζευόμαστε κάθε Δευτέρα βράδυ να συζητούμε αφανάτιστα, απροσχημάτιστα κι όσο γίνεται πιο αμερόληπτα εκείνα που μας απασχολούν..."