ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΕΝΟΤΗΤΑΟ Στέφανος Κόκκαλης γράφει : " Περίεργη ζωή " ...
Τόσα πολλά τα ερωτηματικά
Τόσες πολλές οι απορίες
Έχω την αίσθηση πως ποτέ δε θα προλάβω να πάρω τις απαντήσεις μου
Υπάρχει μέτρο στη ζωή άραγε?
Υπάρχουν όρια?
Υπάρχει «ως εδώ»
Ως αιδώ
Αντέχω ακόμα να συμπεριφέρομαι
Αλλόκοτες επικοινωνίες
Απομονώνομαι στη σιωπή των ερωτηματικών μου
Και οι απορίες έρχονται σωρηδόν
Αγχώνομαι με το χρόνο που δείχνει πως περνάει
Η μήπως όλο αυτό είναι μια πλάνη?
Μήπως δεν υπάρχει χρόνος σε καμία διάσταση
Μήπως είναι μια ψευδής αίσθηση όλο αυτό για να ενεργοποιούνται οι αισθήσεις μας?
Γράφω άραγε «δήθεν»
Η μήπως «πολύπλοκα δήθεν»
Εκτός αν απλά σκέφτομαι πολύπλοκα κάτι που πιστεύω πως συμβαίνει και απλά πληκτρολογώ μεταφέροντας τη φωνή μου στο ψηφιακό μου χαρτί
Ηλεκτρονικές σελίδες αποθηκεύουν τις σκέψεις μας
Ηλεκτρονικές συσκευές τις αδειάζουν και τις αποθηκεύουν σε κάποιο τεράστιο συμπαντικό σκληρό δίσκο αφήνοντας ένα κενό δυσαναπλήρωτο μέσα μας
Ο «Ανώτερος εγκέφαλος» συγκεντρώνει τις σκέψεις μας και τις μετουσιώνει σε δική του γνώση…
Από φόβο μήπως άραγε προκύψει το Μετά από αυτόν?
Υπάρχει τέτοια περίπτωση?
Ένα τεράστιο «κόλπο» στημένο στις δικές μας πλάτες ή απλά κάπως έτσι εξελίσσεται το είδος μας μέσα από τις επιπλέον γνώσεις του «Μεγάλου»
Όπως και νάχει είναι κάτι πέρα από τη δική μας δύναμη και τη δική μας σκέψη κάτι που συμβαίνει ερήμην μας χωρίς τη συγκατάθεση μας
Είναι άδικα καρμικό
Θάπρεπε το σύμπαν να ορίζει τη διαδοχή
Θάπρεπε το σύμπαν να ορίζει τη διδαχή και τη γνώση
Τελικά δεν υπάρχει δικαιοσύνη?
Ποιος μίλησε για κάτι τέτοιο?
Θάπρεπε να τόχεις καταλάβει όταν υπέγραφες τη σύμβαση περιορισμένου χρόνου για το «εδώ» σου
Κατευθυνόμενη πορεία δηλαδή
Όχι ζωή
Πορεία
Άδικο
Ατελές
Τελικά πάντα ένας έκανε κουμάντο
Τι εξυπηρετούμε όμως «κατασκευαστικά»
Ποιος μας εμπνεύστηκε και γιατί εμείς τον ονομάσαμε «κάποιον» Θεό
Προφανώς για να μας καλύψει το κενό που αφήνουν οι αναπάντητες απορίες μας μέσα στην ύπαρξη μας
Αναπάντητη ύπαρξη λοιπόν
Είναι πολύ σκληρό το καταλαβαίνεις
Άραγε εσύ που είσαι δίπλα μου μπορείς να καταλάβεις
Μπορείς να διεισδύσεις μέσα στην πολυπλοκότητα της δικής μου σκέψης απλά σαν ένα όμοιο με εμένα όν ή μεταφράζεις τις απορίες μου σε παραλήρημα…
Ψαγμένος ή τρελός ?
Προσπαθείς εσύ να δεις το πίσω από το «φαίνεσθε» η απλά καλύπτεσαι με την επιφάνεια της πρώτης ματιάς
Η ευκολία είχε πάντα την ψεύτικη αίσθηση της πληρότητας?
Η μήπως η ευκολία είναι απόρροια της ταχύτητας της δεδομένης εποχής?
Όπως και νάχει νιώθω την πλάνη της παγίδας ή μήπως το αδιέξοδο της?
Μήπως όμως τελικά δεν υπάρχουν αδιέξοδα απλά εμείς τα βλέπουμε έτσι για να μην εξελίσσουμε τη σκέψη μας πέρα από αυτά ?
Αν συμβαίνει το δεύτερο τότε είναι πραγματικά άδικο
Επιστρέφω στην αρχή του αρχείου μου ( τι όμορφα που ακούγεται αυτό)
Και διαβάζω το ίδιο κείμενο αλλιώς
Και ξανά και ξανά… διαπιστώνοντας πως κάθε φορά καταλήγω και αλλού
Ίσως αυτό να λέγεται γνώση
Ίσως αυτό να είναι το απέραντο μας «πάντα»
Ζωή
Η επανάληψη με διαφορετική οπτική γωνία των ίδιων αρχών μέσα στο σύμπαν
Και το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ
Καλή εβδομάδα φίλοι μου !
Το ανακάλυψα τυχαία
Αυτό γέννησε σήμερα όλες μου τις σκέψεις
Και τελικά θυμήθηκα
Το τεράστιο γκρι μαγνητόφωνο με τις μπομπίνες και τη θαλπωρή των παιδικών μου χρόνων μέσα από την τότε τροφή
|
|
|
|
Δεν βρέθηκαν σχόλια. Γίνε ο πρώτος που θα δημοσιεύσει |
