ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΕΝΟΤΗΤΑΟ Στέφανος Κόκκαλης γράφει : " Προσωπικές παγίδες " ...
Πόσο ερωτευμένος πρέπει άραγε να είμαι με τη ζωή
Καθηλωμένος σε στιγμές και με συγκεκριμένες διαθέσεις καταστολής ίσως για να μη σκέφτομαι την ιλιγγιώδη ταχύτητα του ανύπαρκτου και μη ορατού σκληρού χρόνου
Πετάμε μέσα του
Ζούμε μέσα του
Τον έχουμε ανάγκη ίσως όσο μας έχει κι αυτός για να αποδείξει την ύπαρξη του
Η Κυριακή της τελευταίας στιγμής ίσως τελικά να είναι η καλύτερη ώρα να απελευθερώσω τις χωρίς ειρμό αλλά φανερά κατανοητές σκέψεις μου
Την ώρα που αγωνιώ για το κάθε λεπτό ξεκούρασης ενός κουρασμένου πνεύματος από εμένα τον ίδιο
Σκέψεις
Συλλογισμοί
Διαφωνώ με το μέσα μου κάτι που ενίοτε με καθηλώνει
Διαφωνώ με ότι φαίνεται πως μου φέρνει χαμόγελα και ευδιαθεσία
Διαφωνώ με την λάθος δομημένη μου πραγματικότητα
Η ευθύνη όλη δική μου
Πέφτουμε στις προσωπικές παγίδες και μετά προσάπτουμε στη ζωή μας τις ευθύνες
Τίποτα δεν είναι απόλυτο εκτός από την ύπαρξη μας
Κι αυτή ακόμα με κάποιες αμφιβολίες
Ίσως να μην έχουμε την απόλυτα πραγματική αίσθηση της εικόνας μας
Τίποτα δεν είναι απόλυτο εκτός από την έμπνευση μας
Τίποτα δεν είναι απόλυτο εκτός από το τμήμα ενός εγκεφάλου που δεν κατευθύνεται
Το πιο δύσκολο απ’ όλα
Οι αλώβητες σκέψεις
Τα εσωτερικά μας απορρίμματα αυξάνονται αφήνοντας όλο και λιγότερο χώρο στο αυθεντικό
Πετάμε χωρίς να ανακυκλώνουμε
Ζούμε χωρίς να αποθηκεύουμε μέσα μας περιττές πληροφορίες και συναισθήματα
Το μέσα μας είναι ένα διαμέρισμα με πολλά δωμάτια γεμάτα ασφυκτικά από περιττά πράγματα
Τα ρούχα της ψυχής
Τα διακοσμητικά της ψυχής
Τα έπιπλα της ψυχής
Όσο ταξιδεύουμε αυξάνονται και συσσωρεύονται χωρίς να μεγαλώνει ο μέσα μας χώρος
Η αποθήκευση του περιττού προκαλεί ασυναίσθητα ασφυξία
Το εσωτερικό μας οξυγόνο είναι ο καθαρός μας «μέσα» χώρος
Το εσωτερικό μας οξυγόνο είναι τα πάντα μας
Όσο λιγότερος υπάρχει τόσο δυσκολότερα αναπνέουμε
Είμαστε υπεύθυνοι για την αναπνοή μας
Ζούμε και υπάρχουμε σε μια «άτυπη» συνεννόηση με το σύμπαν
Απλά δείχνουμε να την αγνοούμε
Αυτοί είναι οι φόβοι μας
Η υπόσταση μας είναι η επανάσταση μας
Η πάλη με το «μαύρο» μας
Το γήινο μυαλό αντιστέκεται στο όραμα της ψυχής
Δημιουργεί πεσιμιστικά συναισθήματα
Στήνει ψεύτικες παγίδες
Πλαστές εμπνεύσεις
Και όλα αυτά από πραγματικό καθαρό φόβο
Το μυαλό είναι στο εδώ
Η ψυχή είναι στο παντού
Είναι τρομερά δύσκολο να διαλέξεις
Αυτός είναι ο πραγματικός αγώνας
Εδώ φαίνεται η δύναμη και η αντοχή του καθενός μας
Ένα τόσο υποκειμενικό σωστό όσο και η ύπαρξη μας
Δεν νοσώ
Εμπνέομαι
Δεν μισώ
Διαμαρτύρομαι
Αντιστέκομαι και στο λάθος και στο σωστό
Αυτό είναι το λάθος
Το δίλλημα και η απόφαση
Η επαναφορά της πρώτης συγκίνησης
Το κλάμα της έναρξης
Το πρώτο χαμόγελο της έκπληξης
Ο πρώτος πόνος
Επιστροφή στις ρίζες του αυθεντικού
Εκεί κρύβεται η απάντηση στο αιώνιο δίλλημα
Για πόσο υπάρχω?
Έχει άραγε διάρκεια το «πάντα»
Θέλω να δω την εικόνα της ψυχής μου
Στην Αποκάλυψη είναι η απάντηση.
Καλή εβδομάδα φίλοι μου!
Επιμένοντας στην πηγή της έμπνευσης
Ροή σαν τρεχούμενο καθαρό νερό μέσα σε ένα γεμάτο ποτάμι
Ακοή
Άλλη μια αίσθηση που ανανεώνει το στάσιμο αίμα στις φλέβες που πλήττουν από την επανάληψη
Το αφόρητο πηγάζει στο στάσιμο
|
|
|
|
Δεν βρέθηκαν σχόλια. Γίνε ο πρώτος που θα δημοσιεύσει |
